Yılbaşını Dubai’de geçirdikten sonra yine Katar’a döndük.Birbirine bu kadar yakın 2 GCC ülkesindeki olanakların ve yaşamın böylesine farklı olması, bizi de neden burada yaşıyoruz diye sorgulamaya itmedi değil. Doha sanki tüm Hintli ve Filipinlileri, Dubai ise Rusları toplamış birbirleriyle hali saha maçı yapıyorlar.

Biz Doha’da nasıl daha tutucu giyiniriz diye yollar ararken, Dubai’deki kızlar gündüz kısacık şortlarını, akşamına da parıltılı mini eteklerini geçiriyorlar altlarına.

Doha’da cok özlediğimiz sokaklarda yürüyüp alışveriş yapabilmek, restoranlarda dışarıda oturabilmek, yürüyüşe çıkabilmek Dubai’de bir lüks değil, şehirleşmenin getirdiği doğal bir sonuç.

Bakkallarda, marketlerde içki satılmıyor orada da haliyle, ama restoran ve barların içki satması için otellerin içine kapanmaları da gerekmiyor. Sanıyorum bu kadar esnekliğin sonuçları da oluyor ki gittiğimiz David Guetta konserinde kafası ayık pek Arap yoktu. Yanlış anlamayın içkiden değil, uyuşturucudan. Bunları görünce Katar iyi ki de gelen insanları seçiyor diyoruz, ama yine de neden ülkeyi Hindistan’a çevirdikleri ile ilgili de tek tahminim ucuz insan kaynağını buralardan sağlamaları. Yine de bu kadar parası olan bir ülke nasıl oluyor da daha az ama daha vizyonlu insanları getirip efektif sonuçlar alamıyor, insan şaşırıyor.